Mili stawia jednocześnie pytanie, czy nie dałoby się zachować uniesienia moralnego wielkich religii bez wiary w nadnaturalny Byt. A gdy chodzi o wymóg idealnego przedmiotu uczuć i pragnień, sugeruje, że ową „potrzebę zaspokaja religia ludzkości w stopniu równie poważnym i w równie podniosłym sensie co religie nadnaturalne, nawet w swych najlepszych przejawach, a znacznie bardziej niż wszystkie inne religie”.114 Niektóre religie mają wprawdzie tę zaletę, że nęcą perspektywą nieśmiertelności. Ale w miarę jak polepszają się warunki życia, a ludzie stają się szczęśliwi i bardziej zdolni do czerpania szczęścia z niesamolubnego działania, istoty ludzkie, sądził Mili, „będą się coraz mniej zajmować tym zwodniczym oczekiwaniem”.115 Jeśli jednak w religię ludzkości włączamy ową wiarę w istnienie Boga o ograniczonej mocy, którą jako prawdę prawdopodobną uzasadnia teologia naturalna,' wiara ta dodaje do innych pobudek, by działać na rzecz powodzenia naszych bliźnich, przeświadczenie, że „być może współdziałamy z niewidocznym Bytem, któremu zawdzięczamy wszystko, co radosne w życiu”.116 Jeśli więc nawet przeznaczeniem religii ludzkości jest być religią przyszłości, nie wyklucza to koniecznie wiary w Boga.
więcej