W 1776 r. Bentham ogłosił anonimowo swój Fragment on Government, w którym zaatakował znanego prawnika Sir Williama Black- stone’a (1723-1780) za to, że posługuje się fikcją ugody czy umowy społecznej. Dzieło to nie odniosło bezpośredniego sukcesu, ale w 1781 r. doprowadziło do przyjaźni Benthama z lordem Shelbume’em, późniejszym markizem Lansdownem, który od lipca 1782 r. do lutego 1783 r. był premierem. A przez Shelburne’a filozof spotkał kilku innych ważnych ludzi. Zawarł również przyjaźń z Etienne’em Dumon- tem, nauczycielem syna Shelburne’a, którego pomoc w ogłoszeniu licznych pism Benthama miała się okazać nieoceniona. Bentham nierzadko pozostawiał nieukończone rękopisy i przechodził do jakiegoś innego tematu. A wiele jego pism ukazało się dzięki działaniu jego przyjaciół i uczniów. Na przykład, napisany w 1793 r. rozdział jego Manuał of Political Economy („Podręcznik ekonomii politycznej”) ukazał się w Bibliotheque britannique („Biblioteka brytyjska”) w 1798 r.. a Dumont posłużył się tą pracą w swej Théorie des peines et des récompenses („Teoria kar i nagród”, 1811). Praca Benthama została ogłoszona po angielsku po raz pierwszy w jego wydanych przez Johna Bowringa Works („Dzieła”, 1838-1843).
Benthama Defence of TJsury („Obrona lichwy”) ukazała się w 1787 r„ a ważne Wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa w 1789 r.8 Wprowadzenie było zamierzone jako przygotowanie i schemat wielu dalszych traktatów. W ten sposób Benthama Essay on Political Tactics („Rozważania o taktyce politycznej”) odpowiadały jednemu działowi tego schematu, ale choć część tych rozważań została przesłana Abbé Morelletowi w 1789 r„ praca została ogłoszona po raz pierwszy przez Dumonta w 1816 r.9, wraz z Anarchical Fallacies („Błędy anarchizmu”), które zostały napisane około 1791 r.
Leave a reply